Það var svo mikið fordæmi sett af PlayStation hér, sem er nýstárlegt, áræðið og djarft, svo ekki sé minnst á svakalega tilraunarkennt, Sony átti auðvitað tæknilegu höggin, svo mikilvægari samkeppnisforskot kom frá því hvort það gat lesið telaufin, svo að segja, um þróun leiksins.

Svo komst í ljós, að hún gat það.

Og hún gerði það…

 

Sony PlayStation (1994)

Fyrsta kynslóðin af PlayStation var fimmtu kynslóðar leikjatölva.

Frá því að tölvan kom út í Japan og aðeins ári seinna, var búið að seljast yfir ein miljón eintök. Á sama árinu í Bandaríkjunum seldust 100.000 eintök, á tveimur dögum!

PlayStation tölvan færði sig burt frá leikjahylkjunum eins og Nintendo var með, og var með leikina á diskum.

Fyrir utan byltingarkennda tvöfalda stýripinna, gerði PlayStation „afl endurgjöf“ með „DualShock“ fjarstýringunum sínum.

 

Vegna þess að „skrif-varinn“ ráðstöfun geisladiska hennar var minniskortið kynnt. Augljós ávinningur þess var að þú gætir vistað leikinn þinn, farið með hann til vina þinna og haldið áfram þar sem þú hættir síðast.

Mjórri hönnun, ásamt notkun geisladiska, gerði það að verkum að enginn var hissa þegar PS2 kom út og tvöfaldaðist sem DVD spilari og gerði Sony í raun „all in one“ skemmtistaðinn þinn.

 

Nintendo 64 (1996)

Betur þekkt sem N64, tölvan ruddi sér leið inn í heim 3D tölvuleikja. Sem fimmtu kynslóðar leikjatölva, bætti hún svakalega gæðin og getu sína, og kynnti frábæra, vinnuastöðu grafík fyrir venjulegan notanda.

Þetta var fyrsta tölvan til að nota fjögurra manna “split screen” (þegar skjánum er skipt upp í fjóra hluta og hver spilari hefur einn skjá), með fjögur tengi fyrir fjarstýringar.